سدم

شاید در سن صبوری باشم،

امّا نه آنقدر که قهقهه مستانه دیگران برای خطای ناکرده را تاب بیاورم ریحان.

پیر گلرنگ من اندر حق ازرق‌پوشان

رخصت خبث نداد ار نه حکایتها بود