غسف

غمگینم به غایت،
از بی‌ثمری تمام سالهایی که در توهم دانایی گذشت و میگذرد.
زمان راه پس را بسته و غم راه پیش عقل را.
آرزو داشتم فیزیکدان خوبی باشم، ولی گویی قسمت دیگرست.

قلب اندوده حافظ بر او خرج نشد

کاین معامل به همه عیب نهان بینا بود

...

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ

اُسِّسَ

وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَکُفْرًا وَتَفْرِیقًا بَیْنَ الْمُؤْمِنِینَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ وَلَیَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَى وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ
(توبه ۱۰۷)

به کجا میتوان پناه برد از ترس چنین شهادتی؟

به کجا میتوان پناه برد از کثرت مساجد پی در نفاق و قلّت مساجد پی در تقوا؟

حمص

حل‌نشدنی‌ترین قسمت هر مشکلی، نظرات بقیه در مورد اون مشکله.
خصوصاً نظرات صادر شده از جانب کسیکه اصلاً مورد شور واقع نشده.

محتاج جنگ نیست برادر نمیکنم