حتّی

مهر تلخیست،
صبحهایش تلختر.
میدانی،

باز شوق یوسفم دامن گرفت

از غبطه بر آنچه برای رسیدن به اینجا، گذاشتم و گذشتم، به کجا پناه میتوان برد، که بر ریحان عیانست که جز ریحان مقصری نیست.

شاید آبان بهتری باشد،
شاید هم نه ...